Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014, ώρα 20:30 , Gecko cafe
Σήμερα έχω μια μελαγχολία ανεξήγητη. Δεν ξέρω γιατί, αλλά κλεισμένος μέσα στο δωμάτιό μου νιώθω περισσότερο μόνος από ποτέ. Η αποψινή βραδιά, μία από τις μαγιάτικες βραδιές τής Πετρούπολης, είναι πραγματικά πανέμορφη. Βγαίνω μια βόλτα και η διάθεσή μου αμέσως αλλάζει. Έχω, όμως, το προαίσθημα πως σύντομα πρόκειται να αλλάξει μαζί της και ολόκληρη η ζωή μου.
Εντελώς ξαφνικά βλέπω μπροστά μου τη Νάστενκα. Η Νάστενκα, σκέφτομαι, θα με βγάλει από την προσωπική μου μόνωση και θα δώσει ξανά νόημα στην ψεύτικη ζωή μου. Όσα φανταζόμουν, χρόνια τώρα, στις ατέλειωτες ονειροπολήσεις μου αρχίζουν σιγά σιγά να πραγματοποιούνται και οι νύχτες μου γίνονται –ως εκ θαύματος– λευκές. Τη νύχτα αυτή ξεκινάει για μένα η πραγματική ζωή.
Όμως, εντελώς απρόσμενα, η ευτυχία πετάει μέσα από τα χέρια μου. Τα όνειρά μου μέσα σε λίγες μόνο στιγμές γκρεμίζονται, αφήνοντας πίσω τους έναν τεράστιο σωρό ερειπίων. Ή μήπως όχι;
Βιβλίο αφορμή : Λευκές Νύχτες, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκη
Εισηγητής: Δημήτρης Τζελέπης